Gospodarska kriza, socijalni nemiri, razočaranje demokratskom politikom i strah od marksizma doprinijeli su podršci za ovu agresivnu ultranacionalističku, militarističku i totalitarnu opciju. Podržava ih uglavnom srednji stalež, no ne izostaje i podrška krupnog kapitala.
Benito Mussolini je odmah ishodio izvanredne ovlasti za vladu, osnovao Veliko fašističko vijeće i fašističke odrede institucionalizirao u stranačku vojsku. Uskoro je koncentrirao svu vlast u svojim rukama. Novim izbornim zakonom osigurao je fašistima dvotrećinsku većinu u parlamentu, a ubojstvom socijalističkog lidera Matteotija pokrenuo obračun s oporbom.
U narednim godinama zabranjene su nefašističke stranke i ograničena ljudska prava, kao i sloboda tiska, a Mussolini je dobio neograničenu vlast i uveo diktatorski režim kao Vođa (Duce). Korporativizam, ekspanzionizam, država iznad pojedinca, karizmatsko vodstvo i totalitarizam, nasilje i propaganda, paravojne formacije i tajne policije, kao i veličanje kulta vođe, mladosti, antičkog Rima i borbe neka su od obilježja fašizma čija se popularnost brzo proširila Europom – u Njemačkoj, Španjolskoj, Nizozemskoj, Mađarskoj, Belgiji, Slovačkoj, Jugoslaviji itd.
